zaterdag 6 februari 2010 @ 21:39
Soms heb ik het gevoel of ik alleen voor sta,
met de angst dat ik uiteindelijk dichtsla.
Ik heb liefde nodig van dierbaren,
wil zo graag een gebroken hart besparen.
Soms vertrouw ik mensen veel te snel,
het is gewoon een groot gokspel.
Wie kan ik vertrouwen en wie niet,
het voelt altijd als liefdesverdriet.
Ik raak belangrijke mensen kwijt,
zo blijf ik altijd in angstigheid.
Ze zeggen wel beste vrienden voor altijd,
maar waarschijnlijk is dat uit beleefdheid.
Binnenkort sta ik echt helemaal alleen,
wat zouden ze zeggen als ik ineens verdween?